Komunikologia

otwórzmy te drzwi

---

…dla mnie otworzyły się one kiedy byłam jeszcze na studiach, czyli tysiące lat temu, wtedy wzięłam udział w warsztatach z psychologii komunikacji, które prowadziła Elżbieta Sujak, prekursorka tej problematyki w Polsce. Wśród wielu ważnych momentów, które na mnie wtedy wpłynęły, a widzę to z perspektywy czasu, dwa były kluczowe z punktu widzenia odkrywania komunikologii. Po pierwsze uświadomiłam sobie, że ten proces rozgrywający się pomiędzy ludźmi kiedy dostrzegają swoją obecność i ona zaczyna mieć dla nich znaczenie można w jakimś stopniu zrozumieć, czyli odnaleźć wzorce, dostrzec mechanizmy, podjąć świadomą obserwację, ustalić metody tej obserwacji czyli zacząć gromadzić wiedzę.

Komunikologia zajmuje się właśnie gromadzeniem wiedzy o procesie komunikacji społecznej. Jak w każdej dziedzinie naukowej, ale także praktyce, odszukiwanie prawidłowości jest kluczowe, bo pozwala przewidywać i projektować najbardziej pożądany stan, mówiąc lapidarnie pomaga nam odpowiedzieć na pytanie – jak się komunikować, żeby było jak najlepiej. Codzienne doświadczenie podpowiada, że sprawa nie jest prosta, bo z jakichś powodów się nie udaje. Z pokorą musimy uznać, że komunikacja jest procesem złożonym, zazwyczaj widzimy ją z jednego – swojego punktu widzenia, ale jest ich wiele i ten fakt też musimy zrozumieć. Cenna wiadomość jest taka, że w dużym stopniu zrozumienie jest możliwe, ale wymaga cierpliwości, otwartości oraz uważności, to jest ten drugi znaczący moment. Być uważnym to znaczy świadomie kierować uwagę na to, co przebiega pomiędzy:

• mną a tobą,
• mną a wami
• nami wszystkimi
• tobą a tobą, 
• itd.,

opcje przebiegu sytuacji komunikacyjnych możemy konfigurować w nieskończoność.

Ale uwagę trzeba też skupiać:

• na mnie i na tobie,
• na mnie i na was,
• na nas wszystkich,
• na tobie i na tobie,
• itd.

podmiotów obserwacji podobnie jak wcześniej może być wiele.

Chcieć rozumieć i być uważnym, to pierwsze dwa klucze otwierające te drzwiami.

Grażyna Osika

---